24 Haziran 2012 Pazar

Bebeklerde Tuvalet Eğitimi (Bebeğimin Çişini Öğrenme Süreci)

 
Herkese Selamlar,
BEBEĞİMİN GELİŞİMİNDEKİ EN GÜZEL OLAY HİÇ ŞÜPHESİZ ÇİŞİNİ ÖĞRENMESİ OLDU.
ARTIK ÇİŞİNİ SÖYLEYEN BİR BEBEĞİM VAAR!!!
DARISI BU KONUDA ZORLANAN ANNELERİN BAŞINA DİYORUM!!!
EVET!!
Bu işin altından nasıl kalktığımıza gelecek olursak çok çok çok zor olmadı ama kolay da sayılmazdı.1-2 gün neredeyse kafayı yiyecektim sinirden.Bir çok kez pes edip bırakacaktım,ama direndim.Açıkça söylemeliyim ki bu konu bir anne olarak beni en çok yoran en çok korkutan konuydu ve en zayıf yanımdı.
Açıkçası konu annelik olduğunda meydanı kimselere vermeyen ben, iş;bebeğine çiş öğretme mevzusu olduğunda,dilim lal oluyordu.Bu işi nasıl becereceğimi gerçekten bilmiyordum.Farklı zamanlardaki birkaç deneyişimin başarısızlıkla sonuçlanması da bu konudaki kendime olan güvenimi yerle bir etmişti.
Ama nihai kararımı sonunda vermiştim.Bebeğim 28 aylık olmuştu ve bir kaç ay sonra kreşe başlayacaktı.Bu işi kökünden çözmeliydim.Ve Çözdüm...

Tuvalet Eğitimi Aşamasında Bakın Neler Yaşadık:
 
Çiş konusunda bence ilk olarak annenin hazır olaması gerekiyor.
Eğer bebek 28 aylık ve üzerindeyse,dil ve beyin gelişimi yerindeyse,zaman zaman tuvalete sizinle gitmek istiyor yada altını bağlatmaktan çok hazetmiyorsa bu işin vakti gelmiş demektir.
Bu aşamadan sonra görevin en büyüğü anneye düşüyor elbette.
Sabır
Özveri
Dikkat
VE Özen...

İnanın bana sonrası çorap söküğü gibi geliyor.

Evvela anne olarak kararlı olmak gerekiyor.
Ev batacak,çişi bir yerlere bulaşacak,çok çamaşır çıkacak "aa pantolaonu kirlendi,atleti ıslandı ile olacak iş değil,şimdiden söyleyeyim.
Bezi çıkarmaya karar verdiğinizde artık geri dönüş olmadığını da bilmeniz gerekiyor.Öyle gözünüz korkmasın hemen.
İnanın bana fazla değil en fazla 1 hafta sürecek olan sabır ve anlayışla bezeli,özverili bir eğitim süreci.
HEPSİ BU...

Ve şimdi hazır olun!!
Bu işin püf noktası ödülde gizli.

Ödül yöntemiyle bu işi kolayca ve zahmetsizce çözebilirsiniz sevgili anneler.
Deneyin ve görün diyorum.
Bunun  için bebeğinizin en sevdiği en çok istediği yada yemekten haz aldığı  şey ne ise;ödül olarak onu belirleyin.
Mesela;ben Ozmonun çikolata dolgulu bisküvisini kullandım.Oğlum ozmo'ya dayanamıyordu ve sürekli istiyordu.Ben de fırsat bu fırsat deyip sıvadım kolları.
Lazımlığa oturmaya ikna ettim en başta ki bence en zoru bezi çıkarıp lazımlığa oturmaya ikna aşaması.
Her oturması bir ozmo kazanmasına sebep oldu.
sonra dakikalarca saatlerce başında bekledim banyoda.Eline sevdiği şeyleri vererek, lazımlıkta kalmasını sağladım.
Ve bu sürede çişini lazımlığa yaparsa ona yeniden ozmo verceğimi hatta daha çok vereceğimi söyledim.Başlarda olmadı.zaman zaman ağlamalar,yapmak istememeler,kaçmalar,kalkmak istemeler ve hatta yapmadan kalkmalar...
Bunların hepsi bu sürecin bir parçası.
Siz ısrarınızı sürdürün.Yarım saat geçmeden yeniden lazımlık teklifi,oturmak istemeyişler,kaçışlar,boşuna bekleyişler...Hatta üşümemesi için bezsiz pantolonunu giydirdiğim an pantolona yapmalar,hatta yaklaşık yarım saat lazımlıkta oturup,pantolonunu giydirdiğim an altını ıslatmaları vs vs...

Bir günde belki 6-7 tane pantolon kirlendi.Belki bir kaç yerine yapıverdi evin.Ama pes etmedim.Yaklaşık 1,5 günün sonunda,uzun süren uğraşlarla zafer benimdi.Bebeğim çişini lazımlığa yaptı.bunun sonucu olarak AFERİNLER,ÖDÜL ve elbette ALKIŞLAR...
Çişini lazımlığa yapmasından elde ettiği zaferin sonucu hoşuna gitmiş olacak ki bu aşamadan sonrası çorap söküğü gibi geldi.İkinci yapış ve bizden alkış beklentisi.Yeniden alkışlama,kocaman öpücükler en sevdiği büskivi ve tüm aile bireylerine,başarısının tanzimi...

Bu şekilde hafta sonu ben ilgilendim.Pazartesi iş başındaydım.Sonrasında sağolsun babaannesi bu olaya devam edip ilgilendi ve her yarım saatte bir hatırlattı.Akşamları da ben her yarım saatte bir hatırlattım,derken;bebeğim 3.belki en fazla 4.günün sonunda artık çişi geldiğinde koşarak  lazımlığa gider olmuştu.

Lazımlığa gitmeyi alışkanlık haline getirdikten sonra ödüle alkışa da gerek kalmadı.
Uyumadan önce ilk başlarda bez takmaya devam ettim elbette.Yani gündüz hiç bez kullanmayıp,sadece yatarken takar olmuştuk.Bu aşamadan sonrasında da gece bir kaç kez uyandırmak kalıyor size.Yatmadan evvel çok fazla sıvı gıdalar (su,süt..)verilmediği sürece çocuğunuzun bir süre sonra,sabahları bile kuru uyandığını göreceksiniz inanın bana.

Bu konuda çok fazla açıklayıcı ve ayrıntılı bilgiye internette ulaşamadığımdan dolayı bu konuda benim gibi araştırıp soruşturan ve zorlanan anneler varsa diye,tüm ayrıntılarıyla yazmak istedim.
Elbette her çocuğun gelişimi ve istekleri farklıdır,her çocukta bu sonuca ulaşacaksınız diyemiyorum.ama en azından bu yöntemle ben çocuğuma çok kısa sürede tuvalet eğitimi verebildim.
HAYDİ BU KONUDA ZORLANAN SEVGİLİ ANNELER, ŞİMDİ SIRA SİZDE...

10 Haziran 2012 Pazar

30 aylık bebeğimin gelişimi...

Zaman ne kadar da hızlı geçiyor...
Geçmiyor akıyor,coşuyor,koşuyor adeta.Bazen yakalayamıyorum sanki.daha ağır geçse de,her bir anı içime sindirsem diyorum.Bebeğimin büyüyüşüne daha çok tanık olsam diyorum.
Çalışan annelerin en büyük eksikliği değil midir yavrularının büyüyüşünün bir kısmını kaçırıyor olmaları??Bazen sırf bu yüzden yavrucuğum okula başlayıncaya kadar ev hanımı olabilseydim "keşke" diyorum.
Keşkeleri bırakalı,hayatımdan söküp atalı çok oldu gerçi:=)
.Buna bakmayın siz,bunlar tatlı keşkeler:)))

Evet zaman geçiyor ve bebeğim hızla büyüyor.Çooook güzel konuşuyor.kendini inanılmaz güzel ifade edebiliyor.İnanılmaz meraklı bir çocuk olup çıktı başımıza ki bu durum beni çok mutlu ediyor.
Öğrenemeye meraklı bir çocuk.Herşeyi sorguluyor olması çok güzelbence.
Herşeyi merak ediyor maşallah.
Babasının 3DMAX te ki uzay mekiği çalışması merakını celbetti mesela.Hergün babasının uğraştığı programdan öğrendiği kelimeleri sorgulayıp duruyor."annecim evrende ne var,ben uzay mekiğine gitmek istiyorum,o çoook uzakta biliyo musun?
Eh bir de ben bilmiyorum da kendisi biliyormuş gibi bir yüz ifadesi çıkıyor ki ortaya sormayın gitsin."biz babamla guguldan ülkemize baktık(google map) biliyomuşun anne?? "diyor bana çok bilmiş.
"dünyamız dönüyor biliyomuşun anne? "diyor mesela.Soruları bazen beni şaşkınlık içinde bırakıyor inanın.
Geçenlerde ;
-anne kuşlar uçağı yener mi?
-yenemez.
peki bulutlar yener mi anne?
-yenemeez 
kendi sorup kendi cevaplayıp duruyordu camdan kafasını gökyüzüne doğru kaldırmış bir vaziyette.

Dediğim gibi okumaya yeni şeyler görüp öğrenmeye çook meraklı.inşallah hep böyle bilgiye aç bir çocuk olur.Kitap okumak hala en çok sevdiği meşgale.Ona değişik kitaplar alıyorum.Funda halası da bu konuda destekçimiz.Yakın zamanda 3 farklı kitap aldı mesela beraberinde cd içeriği olan.
Renkler hususunda çok çok iyi maşallah.Ara renklere kahverengi ve lacivert gibi zor renklere kadar biliyor.Şekillerden üçgen kare dikdörtgen daire oval ve küpü biliyor.sayıları 10 a kadar sayabiliyor.Rakamları 10 kadar tanıyor ama 9 ile 6 yı hep karıştırıyor.Ben de düzeltmesi için zorlamıyorum zaten.Daha çok erken ve yaşına oranla çok iyi gidiyor.

Kendi kendine hikaye masal anlatma meraklısı bu aralar.Bir varmış bir varmış diye başlayıp,devamını kendi günlük olaylarına göre bezeyip,sonunda da "masal da burda bitmiş" diye bitiriyor.Çoğu zaman benim masal anlatmamı istiyor.Beğendiklerini bir daha bir daha istiyor.Hala elleri yanaklarımda uyumayı seviyor.Yatağına uyuduğunda koyuyoruz.Çoğu zaman sabaha karşı yeniden aramızda oluyor küçük prens,kıyamıyoruz...
Doktorumuz emine hanım da gelişimin gayet iyi olduğunu söylüyor.

Bizlerden havadisler böyle.Yakın bir zamanda(ağustos-eylül gibi)kreşe başlayacak inşallah.Yaz süresince de evde kalsın istiyorum.
çok yazmışım bakıyorum.Uzun zamandır yazmamıştım. İyi oldu bu hasbihal.Özlemişim bloğumu da sizleri de yazmayı da anlatmayı da...
Mintiden kucak dolusu sevgiler...
Sevdiklerinize hep yakın kalmanız dileğiyle...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...