Daha çok sevesim var

Daha çok sevesim var seni oğlum...
Daha çok koklayasım var.
Alıp seni karșıma saatlerce yüz hatlarına bakasım var.
Basıp bağrıma daha çok daha çok daha çok öpesim var.
Ahh yüreğimin ince sızısı...
Baldan tatlı, baloğlum...

Zaman çok hizli geçiyor bak,büyüyorsun.
Sen bűyűdűkçe daha bi az anne oluyorum sanki, üzülüyorum...
Eskiden daha mı bi sarmaș dolaștık ne? ..
Eskiden sen gelirdin beni öpmelere...
Bensiz dalamazdın uykulara...
Yatağa sen yatır derdin...
Hani masalım diye nazlanırdın.
Kiziyorum kendime...
Doyasiya sevip kokladığim halde, koynumda uyuttuğum halde, kokunda uyuyup uyandığım halde kiziyorum yinede.
Arada bunalipta ne vakit büyüyüp kendi kendine yapacaksın diye kendikendime sorduğum için kiziyorum iște kendime.

Bak Șimdilerde herseyi kendin yapiyorsun. 😊
Ve ben sevinmem gerekirken üzülüyorum.
Annelik böyle birșey.
Doyamiyor insan hiçbir anına.
Minicikken seni uyutur, aradan zaman geçince de uyanman için beklerdim.
Seni uykunda bile özlerdim.
Ahh minik kuzum kokunu içime doya doya çekiyorum.
Henüz o minik parmakların avuçlarıma sığıyorken doyasıya sarıyorum.
Ve bu guzel anın tadına variyorum.
Rabbime hamdediyorum.
Bu fikirler aklımda gelgitler yaratırken yanıbașında durduğum evlatlarıma doyamazken, evlatlarına doyamadan ayrı kalan analardan özür diliyorum.
Annelik her türlü yürek yangını, annelik taa burnunun sızlaması, annelik șu gōğüs kafesinin her defasında bambașka nedenlerle defalarca daralması...
Annelik bu dünyadaki yaratılmıș en yüce duygu.