Ben kűçükken babaannem her süt pișirmesinde 1 bardak mutlaka bana ayırırdı.
Bu kural hiç șașmazdı.
Bu, babaannemin,
"Seni Seviyorum Miniğim"
deyiș șekliydi aslında. 🤗
Bazen minicik bir an, nasıl da alıp çocukluğumuza tașıyor bizi değil mi?
Tutup elimizden o, en sevdiğimiz, enn mutlu olduğumuz anlara nasıl da gōtürüyor?
Bugun sütü köpürterek pișirirken bi baktım anneannemin cümlesi kulaklarımda. "Köpûrteceksin ki piștiğini bilsin". 😊 Yoğurdu guzel tutsun diye 3-4 dakika, sütü kepçeyle savururdu hep anneannem.
Ahh insanın çocukluğu!
Yakın zamanlar cikiyor belki aklimizdan, unutuyoruz belki birçok șeyi, lakin çocukluğumuz ilmek ilmek içimizde değil mi? 😇
Iste bu nedenle mutlu bir cocukluk inșa edelim Çocuklarımîza sevgili anneler, noluur🙏
Sevgiyle ōrelim her bir günlerini.
Seni Seviyorum oglum/kizim demekten yorulmayalim, gocunmayalim.
Hataları hoșgōrelim ki hatalarını farketme olanaği vermiș olalim kuzularımiza.
Dönüp çocukluklarina baktıklarında tebessüm kaplasin yüzlerini.
İşte Bōyle.....
Bugůn süt pișirirken ayırıverdim oğlumun sütünü bi yere🤗
Çůnků biliyorum ki:
Yalnızca Anneler Dokunur Minik Yüreklere.... 😊
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder